Translate

zaterdag 30 maart 2013

Winkelen

Vanmorgen eerst even wat boodschappen gedaan voor de Paasdagen. Toen bedacht ik dat er ook thuis op de plank in mijn kamer een miniwinkelcentrum staat, waarvan twee winkels voor Pasen zijn ingericht.



Eerst maar even langs de bloemenwinkel om wat voorjaarsbloemetjes in huis te halen.



We kunnen kiezen  uit narcissen, tulpen of een potje met een hyacint.


Daarna naar de bakker.


Daar halen we chocolade eieren, bonbons en ook wat lekker gebak.




Er is paastaart , moorkoppen, Schwarzwalder Kirschtorte maar ook een tulbandcake.


En om ons zelf op het laatst nog maar even te verwennen, gaan we even naar de quilt-handwerkwinkel. Daar is altijd wel wat te vinden.



Ze hebben mooie stofjes en quilt pakketjes.




Maar ook wol en handwerkpakketten.





Als er dan even een rustig moment is, kunnen we toch nog een paar steekjes doen.

Mooie Paasdagen allemaal, Joke

donderdag 28 maart 2013

Stamboom merklap

Gisterochtend ging ik naar de verjaardag van mijn zwager en was ik gelijk in de gelegenheid om een borduurwerk wat ik jaren geleden gemaakt had op de foto te zetten. In 1981 waren mijn zus en zwager 25 jaar getrouwd en kwam ik in de handwerkwinkel een mooi pakket van een merklap tegen. Dit leek mij een passend cadeau en ik heb er destijds met plezier aan gewerkt.


Na wat aanpassingen om het op hen van toepassing te laten zijn is het dit geworden.


Inmiddels zijn ze al weer meer dan 50 jaar getrouwd, maar het heeft altijd op een mooie plaats in de kamer gehangen. Nu hangt het al weer even in de gang, maar nog steeds in het zicht. Het is fijn om te weten als je iets voor iemand maakt, dat het in de smaak valt.

Gistermiddag heb ik ook nog iets bijzonders gezien wat ik mocht fotograferen, maar daar maak ik na het weekend een blogje over.

Hartelijk dank voor jullie commentaren op de oude merklap en de aanmoedigingen om het af te maken. Ik ben het zeker van plan en heb alvast wat passende motiefjes opgezocht.

Groeten, Joke

zaterdag 23 maart 2013

Oude merklap

In mijn borduurkoffertje lag nog steeds een oude merklap. Er is voor het laatst aan gewerkt in 1978, dus 35 jaar geleden. Destijds had ik een abonnement op de Ariadne (toen nog handwerkblad) en er stond een artikel in over merklappen. Eigenlijk ging het over een persoonlijke merklap samenstellen. Dat sprak mij aan en ik begon vol goede moed. Omdat ik verwachtte dat hij dat jaar wel af zou komen, borduurde ik er ook al het jaartal 1978 op. Jullie begrijpen het zeker wel. Hij lag nog steeds onafgemaakt in mijn koffertje. Iedere keer als ik het koffertje opruimde, dacht ik: "doe ik hem weg of bewaar ik hem toch nog maar even." En hij ging steeds weer terug in het koffertje. De laatste tijd dacht ik er steeds vaker aan om hem mogelijk toch maar af te maken. In mijn ogen is hij wel gedateerd en ook mijn smaak is veranderd. Maar het geeft toch wel een leuk tijdsbeeld van wat ik mooi vond toen ik dertig was. 


Naast onze namen staan er ook een aantal dingen op, die speciaal voor ons van toepassing zijn. Het jaartal van ons trouwen en het wapen van de plaats waar we allebei geboren  zijn. De bijnaam van de inwoners is slakken. Het scheepje duidt op mijn voorouders, die vissers waren en ik woonde bij de molen. Mijn man woonde bij de kerk en zijn vader en opa waren koetsier (later chauffeur) Het voetballende jongetje is onze zoon, die toen op voetballen zat. Ik was gek op planten en speciaal op cactussen. Adam en Eva was een algemeen symbolisch plaatje.

Nu wil ik hem aan gaan vullen met patroontjes die op ons verdere leven van toepassing zijn. Het lijkt me best lastig, maar misschien komt hij dit jaar wel af.  Voorlopig maar op mijn lijst "Nog af te maken" zetten.

Fijn weekend en groeten van Joke.

zondag 17 maart 2013

Quilthuisjes

Heel even ben ik uit de lucht geweest, want wij hadden ongewenste gasten. Meneer en mevrouw Griep vonden het nodig om op bezoek te komen. Ze zijn nu gelukkig weer onderweg naar huis, dus dan maar weer even een blogje.
Eerst even een foto voor Margriet. Zij dacht dat er niet genoeg taart was, maar hij leek op de foto kleiner als hij was. Dit was het restant, nadat iedereen een portie had gehad.


Deze week nog wel met het quilthuisje verder gegaan. En op de club zijn we nog aan andere begonnen. Christien haar zus wilde er ook wel eentje en zelf wilden we nog een iets kleinere maken, omdat onze quiltjes in deze wat iel uitkomen. Eerst een foto van die van Christien. Staat nog in de grondverf en ze heeft in plaats van een roetje, maar even een lijntje gespannen. Die klosjeshoudertjes bovenin vind ik een heel leuk idee.


Daarna die van mij, gedeeltelijk in de grondverf, maar ook met een duidelijk te klein quiltje, met twee lintjes en spelden vastgemaakt. Bovenin staat ook een quiltje.


Na de foto werd de mijne weer gelijk afgetuigd om verder in de verf te zetten. Dit huisje komt uiteindelijk in de gang te hangen en ik ga er iets van seizoen quiltjes voor maken.

Verder heb ik tijdens mijn ongewenste bezoek maar geprobeerd om toch maar zoveel mogelijk aan de gang te blijven met mijn borduurtje. En zowaar het patroontje is nu helemaal geborduurd. Nu kreeg ik gisteren het idee om op de overgebleven stof mijn naam te borduren. Die zal dan aan de binnenkant van de klep komen. Ik dacht dat dit wel een origineel idee zou zijn, maar toen ik bij Jeanny op het blog ging kijken hoe de anderen hun tasje hadden afgewerkt, kwam ik al diverse tasjes tegen met de naam erop en erin. Vandaag heb ik een groot deel van de dag besteed om een alfabet naar mijn zin te vinden om erin te borduren. Heel veel boeken doorgekeken en allerlei ideetjes opgedaan, maar net niet dat alfabet gevonden dat ik wilde. Dat stond waarschijnlijk in dat ene boekje wat ik niet kon vinden. Voor vandaag het zoeken maar opgegeven, want het zal mij vast wel weer te binnen schieten, waar ik dat gelaten heb.


Heb er gelijk even twee lapjes onder gelegd om te kijken welk stofje er het beste in kan als voering. De zijkanten trekken een beetje schuin weg, maar ik hoop dat het met strijken en afwerken goed komt.

Prettige dag verder, Joke

maandag 11 maart 2013

Familedag en eerste quiltje

De familiedag zaterdag was een groot succes. Bijna elke afstammeling van Albert de Vries (1905-1972) was aanwezig. De oudste inmiddels 81 en het jongste 63. Helaas is er 1 dochter overleden. Al met al een hele club, die zicht de taart best liet smaken. Cees een kleinzoon en professioneel kok had deze gemaakt. 

De kinderen hebben heerlijk herinneringen met elkaar opgehaald aan onze vader. De kleinkinderen, inmiddels bijna allemaal met gezin, konden al hun neven en nichten weer zien. En het was verrassend dat diverse achterkleinkinderen ook al weer met aanhang kwamen.

Verder wil ik jullie een foto van mijn eerste quiltje laten zien. Terwijl ik niet om quilten dacht te geven, had ik mij laten verleiden om een workshop poppenhuisquiltjes te doen. Ria Borgström gaf de cursus in haar winkel  "Quilterscorner" in Vlaardingen. De winkel bestaat helaas niet meer, maar pakketjes van haar patronen worden nu verkocht bij Cora's Cottage in Schiedam.

Het eerste patroon zou een log cabin zijn. Je kon het pakket kopen, maar ook eigen stofjes meenemen. Ik had nog geen stofjes, dus kreeg ik van Truus kerststofjes. Vanaf de eerste les vond ik het leuk en het eerste quiltje kwam dan ook snel af.  De maat is ongeveer 16 x 16 cm.

Helaas kan ik er niet meer van laten zien, want het quiltje is per ongeluk verkocht. Via een miniatuur quiltgroep op yahoo vroeg iemand om inzendingen voor een tentoonstelling. Er zou ook verkocht mogen worden. Nu had ik een tweede log cabin gemaakt, die voor de verkoop was. Deze won echter de publieksprijs. 


De mevrouw die er over ging, was in de veronderstelling dat deze niet verkocht mocht worden, ondanks dat er juist veel vraag naar was.  Dus heb ik nu wel de tweede log cabin, maar de eerste is weg. Omdat ik er zelf niet bij was en het pas later bij teruggave merkte, heb ik maar geen moeite meer gedaan om hem te achterhalen. De nieuwe eigenaar trof trouwens geen blaam.

Dit waren mijn eerste schreden op het quilters pad. Het zou nog 12 jaar duren voordat ik ook in het groot wilde quilten.

Fijne dag verder, Joke

vrijdag 8 maart 2013

Oude spulletjes.


Als ik zo een rondje langs de diverse blogs maak, kan ik soms bijna jaloers worden op de mensen die nog handwerkspullen van zichzelf hebben van vroeger. Ook ik heb een schoollapje gemaakt en weet nog hoe gretig ik was om een randje af te maken. Dan mocht ik aan de volgende, iets moeilijkere rand beginnen. Helaas dat lapje is in de loop der tijd verloren gegaan. Maar tot mijn verbazing vond ik pas bij het opruimen een open randen lap waar ik op het naaischool aan gewerkt had. Daar zat ik als 13 jarige al op. Het was geweldig dat ik nu mijn eigen kleding kon leren naaien. Trouwens ook voor mijn moeder en zusje, want dat had ik wel moeten beloven om er naar toe te mogen. Je kon er zelfs doorgaan met de coupeuse opleiding. Ik heb er uitgebreid patroontekenen geleerd en er moest ook een open randen lap gemaakt worden. Helaas is die nooit afgekomen, omdat de opleiding ophield met bestaan. Het ziet er best wel vuil uit, maar ik durf hem nog niet te wassen. Aan de achterkant zitten niet afgewerkte stukjes.

Ik kan deze lap in ieder geval gebruiken als ik ooit een pronkrol wil gaan maken. Maar deze staat voorlopig op de verlanglijst.
Verder heb ik nog een oude zak, die de vrouwen vroeger onder hun rok droegen. Deze hebben wij van de eigenaresse, de oma van mijn man gekregen.  De lintjes om hem vast te maken zijn er helaas af.



Ook heb ik nog een oud stukje handwerkgereedschap. Enig idee, wat dit is?




Het is een zeilmakers vingerhoed. Of eigenlijk handbeschermer, met dezelfde functie als onze vingerhoed. De naald werd met het ronde metalen gedeelte door de zware stof geduwd. Hij werd zo gedragen.


Deze is van mijn vader geweest, die zeilmaker van beroep was. Hij maakte zeilen voor schepen, maar ook dekzeilen voor vrachtwagens. En soms zelfs tenten. Eigenlijk heb ik van hem het naaien op de elektrische naaimachine geleerd. Alleen deed hij dat op zijn werk op grotere en zwaardere machines.
Zaterdag hebben wij een familiedag met alle nog levende nakomelingen van onze vader. Vandaar dat er allerlei herinneringen boven komen.

Rest mij nog Dorothea welkom te heten. Gezellig dat je erbij bent.

Prettig weekend

Joke

zondag 3 maart 2013

Mobile

Deze week heb ik niet zo veel om te laten zien. Niet dat ik helemaal niets heb gedaan, maar het is allemaal werk in uitvoering. Niets wat echt af is. En eigenlijk wil ik graag eens een paar dingen echt afmaken. Zo had ik laatst bedacht, dat het viltpakket van de Hema voor een mobile, wat al een paar jaar onaangeroerd lag, mogelijk een leuk cadeau voor een  zwanger nichtje kon zijn. Had ik gelijk een reden om het te maken en vilt is nu heel erg in. Dus polste ik haar op een verjaardag. "Een mobile, ja leuk, ik heb laatst zo'n leuke afrikaanse gezien in de stad. Maar toen ik hem wilde gaan kopen, was de zaak failliet." En dan zeg je als tante: "Maar zoiets kunnen wij (haar moeder en ik) toch ook wel maken," "Als dat zou kunnen, ik heb nog wel een lap afrikaanse stof." Haar moeder gunde mij de eer en zo maak ik dan nu een afrikaanse mobile.
Na eerst een proefje van een olifant met de hand, leek het mij mooier om het met de naaimachine te gaan doen. Helaas, dat zag er niet uit. Dus toch maar alle dieren met de hand om festonneren. Dacht ik gisteren nog dat het vandaag wel af zou zijn. Nu ik met de hand werk, kan het nog wel even aanlopen. En de eerste olifant, die ik voor proef onder de machine legde, ziet er ook niet meer uit. Vandaag is er dus maar een olifant en een wolk af, die ik kan laten zien.
Nu op de foto hangt hij een beetje achterover, daar moet nog even een steekje aan veranderd worden. Verder ben ik wel redelijk tevreden. Ik hoop dat nichtje dat straks ook is.
Morgen hebben  we weer knutselmiddag, dus dan heb ik hopelijk weer meer om te laten zien.
Wil ik tot slot nog mijn nieuwe volgers Anje-Grietje en Jessie welkom heten. Gezellig dat jullie erbij zijn.

Groeten, Joke