En dan ga je nadenken. Wat is mijn lievelingsstuk. Waar ben ik het meeste trots op. Meestal ben je blij als er iets moois af is. Maar wat is het allermooiste.
Deze foto is een combinatie van stukken waar ik toch wel trots op ben. Het dateert al weer uit 1999 en ik moet eerlijk bekennen dat ik sommige werkstukken nu niet meer zo makkelijk zou kunnen maken. Vooral mijn kantklos vaardigheden zijn wel achteruitgegaan. Dit is het nadeel van teveel dingen leuk vinden. Dan oefen je niet altijd even goed je oudere vaardigheden.
In 1999 hadden we van de kantkring een expositie in het Gemeente museum van Maassluis. Het motto was "Kant voor groot en klein". Voor een paar van ons dus de gelegenheid iets in het miniatuur te gaan klossen.
Samen met Gerda heb ik toen een kantwinkel ingericht. Het interieur van de winkel was door haar en haar man gemaakt.
Een aantal stukken, o.a de popjes, het vloerkleed en de hoedjes waren van mijn hand. Alle kant was geklost. Niets was machinaal. Ook de jurk van het rechter popje was geklost met kralen erin. Het vloerkleed en de merklap waren geborduurd. Het kantkloskussen en het linker popje waren ook door mij gemaakt.
Toen de expositie afgelopen was, scheidden onze wegen en ieder nam zijn eigen spulletjes weer mee.
Om het toch weer mooi te showen, heb ik er een etalage winkeltje voor gemaakt.
De laatste foto's zijn detailfoto's uit het winkeltje.
Dit was dus een van mijn lievelingsprojecten.
Groeten, Joke
